29 listopada 2012 ·
Przeczytasz w 2 minuty
W dniu 11 września 2012 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił dwie skargi kasacyjne Sądu Najwyższego, co ostatecznie zakończyło opisywany przez nas wcześniej spór między Fundacją ePaństwo a Sądem Najwyższym.
Przedmiotem skarg kasacyjnych były poniższe orzeczenia:
- wyrok Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 stycznia 2012 r. sygn.. akt II SA/Wa 2259/11,
- wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 stycznia 2012 r. sygn.. akt II SA/Wa 2257/11
Zarzuty Sądu Najwyższego w obu przypadkach sprowadzały się do następujących twierdzeń:
- sąd I instancji bezzasadnie i bez należytego wyjaśnienia przesłanek, które legły u podstaw takiego poglądu przyjął, iż żądane przez wnioskodawcę informacje są informacjami publicznymi,
- dowolnie przyjęte zostało, że do wniosku w przedmiotowej sprawie nie stosuje się przepisów kodeksu postępowania administracyjnego,
- skarga została rozpoznana merytorycznie pomimo szeregu braków formalnych
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zarzuty Sądu Najwyższego nie zasługują na uwzględnienie i obie kasacje oddalił. W uzasadnieniach wyroków, w kontekście danej sprawy znalazły się cenne z punktu widzenia dostępu do informacji publicznej stwierdzenia Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny wskazał m. in., że:
- Sąd Najwyższy zgodnie z art. 10 ust. 1 i art. 173 Konstytucji RP jest organem władzy sądowniczej, a więc zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej jest podmiotem obowiązanym do udostępniania informacji publicznej
- Majątek, którym dysponuje Sąd Najwyższy, jest majątkiem publicznym i sposób dysponowania tym majątkiem jest informacja publiczną
- Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych informacja może dotyczyć sprawy publicznej, nie tylko wtedy, gdy została wytworzona przez podmioty wskazane w art. 4 ust. 1 u.d.i.p, ale również wtedy, gdy odnosi się do nich w zakresie wykonywanych przez nie zadań publicznych i gospodarowania majątkiem publicznym. Dlatego informacją publiczną jest też treść umów cywilnoprawnych dotyczących majątku publicznego (zob. wyroki WSA w Poznaniu z 8 lipca 2004 r., WSA/Po 224/06, niepubl.; WSA w Warszawie z 16 listopada 2004 r., II SAB/Wa 238/04, Lex Polonica nr 370(193)
- Z art. 139 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych nie wynika „jednoznacznie”, że umowy prawa cywilnego nie stanowią informacji publicznej. Przepis ten stwierdza jedynie, że umowy w sprawach zamówień publicznych są jawne i podlegają udostępnieniu na zasadach określonych w przepisach o dostępie do informacji publicznej
- W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjęto, że w sytuacji, w której organ do którego skierowano wniosek o udostępnienie informacji publicznej uznaje, że żądana informacja nie jest informacją publiczną zawiadamia o tym wnioskodawcę pismem. Sposobem na zweryfikowanie poglądu adresata wniosku co do charakteru informacji jest skarga na bezczynność organu. Zadaniem sądu administracyjnego przy rozpoznaniu takiej skargi jest przesądzenie czy żądana informacja jest informacją publiczną (zob. post. NSA z 24 stycznia 2006 r., I OSK 928/05).